- zaburzyć
- zaburzyć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}zaburzać {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zaburzyć
Look at other dictionaries:
zaburzyć — dk VIb, zaburzyćrzę, zaburzyćrzysz, zaburzyćburz, zaburzyćrzył, zaburzyćrzony zaburzać ndk I, zaburzyćam, zaburzyćasz, zaburzyćają, zaburzyćaj, zaburzyćał, zaburzyćany «spowodować zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś»… … Słownik języka polskiego
zaburzać — → zaburzyć … Słownik języka polskiego
zaburzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaburzaćam, zaburzaća, zaburzaćają, zaburzaćany {{/stl 8}}– zaburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaburzaćrzę, zaburzaćrzy, zaburzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaburzenie — n I 1. rzecz. od zaburzyć. 2. lm D. zaburzenieeń zwykle w lm «zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś; stan odbiegający od normy, zwłaszcza w czynnościach fizjologicznych organizmu» Zaburzenia hormonalne, psychiczne,… … Słownik języka polskiego
